زندانی
نامت چه بود؟آدم
محل تولد؟بهشت پاک
اینک محل سکونت؟زمین پاک
آن چیست بر گرده نهاده ای؟امانت است
قدت؟روزی چنان بلند که همسایه خدا...اینک به قدر سایه بختم به روی خاک
اعضای خانواده؟حوای خوب و پاک ..قابیل خشمناک..هابیل زیر خاک
روز تولدت؟در روزی به گمانم روز عشق
رنگت؟اینک فقط سیاه از شرم چنان گناه
چشمت؟رنگی به رنگ بارش باران...که ببارد ز آسمان
وزنت؟نه آنچنان سبک که پرم در هوای دوست...نه آنچنان وزین کخ نشینم بر این زمین
جنست؟نیمی مرا ز خاک نیم دگر خدا
شغلت؟در کار کشت امیدم به روی خاک
شاکی تو؟خدا
نام وکیل؟آن هم فقط خدا
جرمت؟یک سیب از درخت وسوسه
تنها همین؟همین
حکمت؟تبعید در زمین
همدست در گناه؟حوای آشنا
ترسیده ای؟کمی
از چه؟که شوم من اسیر خاک
آیا کسی به ملاقاتت آمده؟بله
که؟خدا
پس بنده هایش که مدعی دوست داشتن و وفاداری به تو بودن چه؟فراموشم کردند...آنها مرا در سختی هایشان میخواستند
داری گلایه ای؟دگر گلایه نه ولی.......
دلتنگ گشته ای؟زیاد
برای که؟تنها فقط خدا
آورده ای سند؟بله
چه ؟دو قطره اشک
داری تو ضامنی؟بله
چه کسی؟تنها کسم خدا
در آخرین دفاع؟خسته ام از آدمکها مرا پیش خود ببر
الو سلام
منزل خداست؟
اين منم مزاحمي که آشناست
هزار دفعه اين شماره را دلم گرفته است
ولي هنوز پشت خط در انتظار يک صداست
شما که گفته ايد پاسخ سلام واجب است
به ما که مي رسد ، حساب بنده هايتان جداست؟
الو ....
دوباره قطع و وصل تلفنم شروع شد
خرابي از دل من است يا که عيب سيم هاست؟
چرا صدايتان نمي رسد کمي بلند تر
صداي من چطور؟ خوب و صاف و واضح و رساست؟
اگر اجازه مي دهي برايت درد دل کنم
شنيده ام که گريه بر تمام دردها شفاست
دل مرا بخوان به سوي خود تا که سبک شوم
پناهگاه اين دل شکسته خانه ي شماست
الو ، مرا ببخش ، باز هم مزاحمت شدم
دوباره زنگ مي زنم ، دوباره ، تا خدا خداست
دوباره ...
تا خدا خداست...
نظرات شما عزیزان:
.gif){kind=small}
یه سر بهم بزن..
اگریلدای دیگرمن نباشم، تو باشی وتو باشی وتو باشی
پیشاپیش یلدات مبارک
.gif){kind=small}
من با اسم وبتون لينك كردم
شما هم با اسم وبم لينك كنيد
"اگر هم احساس کردی رسیدی ته خط"
.
یادت بیار که معلم کلاس اولت گفت:نقطه سر خط..!
........................................................ ....
سلام ممنونم ك سرزدين
سلام
کلاس اول خوانديم آن مرد در باران آمد …
اکنون مي فهميم تا آن مرد نيايد باران نخواهد آمد …
چه انتظار عجيبي! تو بين منتظران هم، عزيز من، چه غريبي!
عجيب تر كه چه آسان، نبودنت شده عادت، چه بي خيال نشستيم
نه كوششي نه وفايي
فقط نشسته و گفتيم: خدا كند كه بيايي ...!
